Pomezania Malbork

Olenia

Moi drodzy pielgrzymi, Ci którzy byli an ostatnim spotkaniu (22.04) wiedzą, że mówiłam świadectwo..... Chciałabym się z wami podzielić moim doświadczeniem. Na początku muszę przyznać, że było to dla mnie trudniejsze niż się spodziewałam. Zanim stanęłam przed ludźmi to jeszcze miałam jakiś zarys w głowie tego co chaciałam powiedzieć, ale gdy już znalazłam się przy mikrofonie w głowie miałam zupełną pustkę. Ale Pan Bóg nie zostawia nas w takich momentach... do końca nie pamiętam co powiedziałam. Wiem o czym mówiłam, ale nie wiem jak to się stało, że wogóle coś powiedziałam. W każdym razie chciałabym Was wszystkich zachęcić do dawania świadectw. Jeśli nawet nie na spotkaniach to w waszym gronie znajomych i przyjaciół. Nie jest łatwo publicznie świadczyć o swojej przynależności do Chrystusa, ale ogromna jest radość i pokój w sercu, gdy już się tego dokona. Cieszę się że mogłam doświadczyć łaski dzielenia się Chrystusem z innymi ludźmi. Pozdrawiam serdecznie.

Aneta

Twoje świadectwo Olu napewno wszystkim się podobało, mi także Wink

Mam nadzieję że kiedyś będę miała taką odwagę, jak Ty, by takie powiedzieć przed tak dużą ilością ludzi... Pozdrawiam:)

Przewodnik · Dołączył: 15 Mar 2006

i ja jako ksiądz słuchałem uważnie i cieszyłem się z Twojej odwagi Smile

to jest takie ważne dawać świadectwo ... - prawda że to jest ogromna radość Smile

martusia

Oczywiscie, to ogromna radość dawac świadectwo. Olu, mowilaś sercem i to bylo najważniejsze, sama sie łapie na tym, ze preobuje sobie cos w głowie ukladac, ale Pan Bóg wie co robi i kieruje naszymi słowami, dziekuje, pozdrawiam Smile

Olenia

Tak ogromna radość, życzę aby każdy pielgrzym potrafił poddać się Woli Bożej i z pustką w głowie stanąć przed ludźmi. Życzę wszystkim powodzenia i radości z efektów. Serdecznie pozdrawiam.